უფალმა იესო ქრისტემ ჯვარცმამდე ორმოცი დღით ადრე ისურვა თავისი ღვთიური ძალა მის მოწაფეებსაც ეხილა, ეს ბუნება მასში ადამიანური ბუნებით იყო დაფარული. თუმცა მან საკუთარ მოწაფეებში მხოლოდ პეტრე, იოანე და იაკობი გამოარჩია და სწორედ ისინი აიყვანა თაბორის მთაზე, დანარჩენი მოწაფეები კი მთის ძირში დატოვა. დაღლილ მოწაფეებს მალე ჩაეძინათ, იესო კი ამასობაში ლოცულობდა, უცბად იქაურობა ღვთიურმა ნათელმა გაანათა, შეშინებულ მოწაფეებს გამოეღვიძათ და საკუთარი თვალით იხილეს მაცხოვარი რომელიც მთლიანად ნათელში მოსილი იყო და ორ წინასწარმეტველს - მოსე და ილიას ესაუბრებოდა. უფალმა თავის მოწაფეებს თხოვა რომ ეს სასწაული არავისთვის ეთქვათ, ეს მოხდა რადგან უფალმა უწყის ადამიანური სისუტეები, მათმა მოწაფეებმა მრავლად იხილეს მისი სასწაულები, მაგრამ იმის გამო რომ მასში არასოდეს დაეჭვებულიყვნენ უფალმა მათ თავისი ღვთიური ბუნება ანახა. ფერისცვალება ლოცვაში ხდება, ლოცვა კი ღმეღთთან ურთიერთობაა. ეს იმას ნიშნავს რომ ადამიანს სჭირდება ლოცვა, ცოდვებზე უარის თქმა, თავშეკავება სწორედ ეს ჭირდება ფერისცვალებას. ეს უდიდესი ქრისტიანული დღესასწაულია. 

ყველას გილოცავთ ამ ბრწყინვალე დღესასწაულს, ღმერთი გფარავდეთ!